Infero93 versus Gry - Dead Island - Do wieży!

Trochu znów pograłem - co z tego wynikło? Proszę o to krótka notka o tym !

Udało mi się zakończyć pierwszą misje. Spocony, zmęczony, trochę opalony i nie miłosiernie uwalony krwią wszedłem do domku, aby obwieścić iż mam tą magnetyczną kartę. Już miałem usiąść i odpocząć, ale nie było mi to dane. Trzymając w rękach wiosło, a w zanadrzu posiadając parę noży, wyszedłem, aby oczyścić drogę do Wieży Ratowników jak i ją samą. Byłem pewny dwóch faktów - że nie będzie łatwo oraz, że na prawdę nie będzie łatwo. Na początku miałem iść plażą, tak jak mi wskazywał GPS. Idę i idę, po drodze mordując nieumarłych, co jakiś czas pijąc porzucony Energy Drink. W końcu doszedłem do żywej duszy - Pan w czapce  wyglądał na bardzo nie zadowolonego z faktu, iż lekko rozkładający się tubylcy usiłowali się dostać do jego samochodu. Kiedy pokazałem uprzejmie tubylcom, że powinni wąchać kwiatki od spodu, Pan wyszedł z automobilu i zaczął mi dziękować, po czym powiedział, czy nie chce mu pomóc... jednak trochę się zagapiłem i Pana już nie było. Nie wiem w sumie, czy to była misja, czy nie, jednak później w trakcie mojej podróży już go nie spotkałem. Nic, po prostu poszedłem dalej, w stronę budynku ratowników. Po drodze pozostawiłem parę materiału dla naukowców oraz mój ulubiony i najlepszy tasak. Za cholerę nie wiem, w którego zombiaka go rzuciłem. No cóż, mówi się szkoda i idzie się dalej - z kijem od miotły. Kiedy w końcu udało mi się dojść do budynku ratowników i utoczyłem paru martwym krwi, to postanowiłem otworzyć bramę - szybko tego pożałowałem, bo zaczął mnie ganiać przerośnięty, ogromny, śmierdzący wielkolud potocznie zwany zbirem. Walka była ciężka, znaczy, dla mnie bo on nie robił sobie nic z moich ataków, co najwyżej ryknął sobie raz czy dwa. Udało mi się go w końcu pokonać, ba! Nie zginąłem!. Ale został jeszcze budynek do oczyszczenia - no coś pięknego - ja, bojaźliwy chłopak, ma wejść do ciemnego, pełnego napalonych na surowe mięso zombie, budynku i je jeszcze zabić. Miodzio! Po przedarciu się przez parę zombie i przeżyciu dwóch zawałów serca udało mi się zapalić światło, później została mi jeszcze góra budynku do oczyszczenia - to poszło relatywnie łatwo, gdyż użyłem furii i ciała fruwały w okół mnie. Później tylko jeszcze zawiadomić, że budynek czysty i oczekiwać przyjazdu kogoś żywego.

To tyle na dziś, stay tuned!

Pierwszy wpis z cyklu Infero93 vs Gry, poświęcony Dead Island - Klik! 

Infero93 versus Gry - Dead Island - A miało być tak pięknie...

Piękna, rajska wyspa? Jest!
Piękne kobiety w bikini? Są!
Duża ilość najróżniejszych alkoholi? Jest!
Imprezy do samego rana? Są!
Horda krwiożerczych zombi, czekających za rogiem na gracza? Jest!

Tak w skrócie prezentuje się dziecko polskiego Techlandu - Gra oparta na rodzimy silniku Chrome Engine, w wersji 5, daje nam możliwość zmasakrowania paru nieumarłych w finezyjny sposób, a wszystko w przepięknej scenerii zachodzącego słońca i rozkładających się ciał... Tak! O to Dead Island!

Tym oto opisem pobieżnie zademonstrowałem z czym się ten tytuł je. Między Bogiem a prawdą, nigdy bym się w sumie nie zdecydował na zakup, gdyby nie namowy przyjaciela. Moja niechęć do tej gry nie wynika z tego, że jest to bynajmniej tytuł kiepski. Musze przyznać, że po 20 minutach gry strasznie mi się ona spodobała. Nie chciałem bliżej poznawać tej gry bo... powiedzmy, że trochę bojaźliwy ze mnie chłopak. Mniejsza. Kontynuując moje luźne dywagacje - po dłuższej chwili z tytułem stwierdziłem, iż ludziom z Techlandu należą się oklaski. Jak na coś, co opiera się na, leciwym już, DirectX 9 tytuł prezentuje się co najmniej dobrze, jak nie bardzo dobrze. Piękne, sielankowe widoki, służące jako tło dramatycznej walki ludzi o przetrwanie to istny majstersztyk. 

Przy czym nie będę pochopnie wystawiał oceny, zanim choć raz gry nie przejdę. Wpisy zatytułowane "Infero93 versus Gry" będą opisem moich zmagań z danymi tytułami, a dziś na tapecie ląduje właśnie Dead Island.

Zazwyczaj wolę walczyć w zwarciu, będąc na pierwszej linii frontu, jednak ta reguła nie tyczy się apokalipsy zombi. W takim wypadku wolę trzymać się z tyłu i pokazywać nieumarłym jak smakuje ołów. Na moje (nie)szczęście programiści z Techlandu znaleźli na takich jak ja sposób. Nie wiem jak reszta graczy, ale ja swoją karierę zawodowego mordercy żywych trupów zacząłem trzymając w rękach wiosło! Miodzio!

Po dość interesującym intro i wybraniu bohatera (ekspert w rzucaniu bronią, Logan bodajże) zacząłem tam, gdzie skończył się filmik wstępny. Z racji tej, iż wiedziałem co mnie czeka zacząłem szukać broni. No cóż, na początku pechowo nie dało się jej zbierać, a znalazłem wprost idealny zombie masakrator w postaci siekiery. Swoją drogą, leżała ona obok małżonków, którzy wydali mi się znajomi. Są bardzo podobni do tych, którzy pojawili się w pierwszym (świetnym!) zwiastunie gry. Później czekała mnie mozolna droga w dół przez zniszczony pensjonat, z towarzyszącymi w tle odgłosami walki, krzyków i jęków. Nie powiem, klimat był. Po wyjściu na taras zostałem uraczony przepięknym widokiem rajskiej wyspy, pomijając spadające ciała, był to dość przyjemny widok. Wiedziony instynktem (a raczej jego brakiem) wpakowałem się do windy, która zafundowała mi przejażdżkę w dół w tempie ekspresowym.  Po drodze minąłem, jak się domyślam, małżeństwo, które właśnie oglądało przepiękną scenerie wyspy. Wszystko było by w porządku, gdyby nie byli martwi i nie rzucili się na mnie jak na mięso za PRL'u. Na (nie)szczęście winda znów ruszyła i wyżej wymieniona para nie zdążyła się do mnie dorwać. Później ktoś zaczął mówić przez głośnik, podał dobre rady, abym znalazł broń (chce tamtą siekierę!). Sugeruje, abym poszedł czym prędzej do składzika. Niestety, moją drogę zagrodził puszysty jegomość, ewidentnie pragnący surowego mięsa. Cud, to ja pójdę w drugą stronę, marszobiegiem, em, nie jednak sprintem - zaczyna się gonitwa. Nadmienię, że jak na martwych Ci ludzie są dość żwawi. Dobiegłem do drzwi, złapałem i otworzyłem, po czym z hukiem zamknąłem. Chcąc złapać oddech odwróciłem się i zobaczyłem, że jednak nie zwiałem... Następnie obudziłem się w domku uchodźców, którym cudem udało się uciec z hotelu. Szybko okazało się, że jestem odporny na zarazę oraz, że przyda się moja pomoc. Najpierw jednak wziąłem wiosło, o którym już wspominałem, i wybiegłem pomóc jednemu z uchodźców. Raz, drugi, trzeci po głowie i zombie pada martwy (em?). Po zabiciu (o ile można zabić kogoś martwego) jeszcze paru i uratowaniu, jak się okazało, ratownika zostałem oddelegowany z misją. Miałem iść do domku tego ratownika i zdobyć kartę magnetyczną - aby nie przedłużać, powiem, że w trakcie drogi tam parę zombie ucierpiało. Prócz karty magnetycznej zdobyłem nóż oraz tasak, przydatne, aby pokazać tym umarlakom, że jednak są martwi i nie zmartwychwstali. Szczęśliwie doszedłem do domku i zakończyłem misję.

Ciąg dalszy nastąpi! 

Z świata gier - Oficialny gameplay z Assassin's Creed III!

Dla wszystkich zgłodniałych fanów (w tym mnie), oczekujących z niecierpliwością każdego strzępka informacji na temat nowego dziecka Ubisoft'u - Assassin's Creed III - mam bardzo dobrą wiadomość! Właśnie został opublikowany oficjalny filmik przedstawiający gameplay jak i możliwości ulepszonego silnika graficznego. Będzie krótko i zwięźle - jest na co czekać!